Сочинение Образ Павлинки в поэме Я. Купалы

Образ Павлины займае адно з цэнтральных месц у паэме Якуба Коласа "др.) Бог чырваніўся, ушыўшы свой галаўны ўбор у небе. Шчырая лірычнасць, глыбокая грамадская і адначасова інтымная плынь думак, штрыхі рэальнага жыцця ды моманты лірычнай экзальтацыі далі Коласу імпульс да стварэння вобразу Паўлінкі.

Паўлінка з'яўляецца шматгранным і жыццесцвярджальным персанажам. Яе вобраз насычаны моцнымі эмоцыямі, яркімі ўражаннямі і глыбокім псіхалагізмам. Яна з'яўляецца як правадніца нацыянальных ідэй, адлюстраванне народных мар і спадзяванняў, сімвал беларускай зямлі і яе непахіснага духу.

У паэме Паўлінка адлюстроўваецца як высакародная, адданая сваёй зямлі і народу асоба, яна перажывае ўсе нягоды і радасці разам з імі. Паўлінка - няўрымслівая і энергічная дзяўчына, гатовая на самаахвярнасць дзеля свайго краю. Яе любоў да Радзімы, гатоўнасць змагацца за яе свабоду і незалежнасць здзіўляюць сваёй моццю і выразнасцю.

Аўтар паэтызуе вобраз Паўлінкі, надзяляючы яе лепшымі якасцямі беларускай жанчыны: трывушчасцю, працавітасцю, чуйнасцю да чужога гора і радасці. Яна ўвасабляе ў сабе ўсе нашыя мары і надзеі, імкненне да лепшай будучыні.

Панарама жыцця, якое акружае Паўлінку, насычана баявымі сцэнамі, паказанымі праз прызму яе асабістых успамінаў і перажыванняў. Гэта дазваляе больш глыбока адчуць інтэнсіўнасць і драматычнасць таго, што адбываецца вакол. Вобраз Паўлінкі нібыта праходзіць праз усю паэму чырвонай ніццю, пераплятаючы ўсе падзеі і сэнсы ў адно цэлае.

Гэты лірычны, але адначасова і эпічны вобраз часта асацыюецца з самой Беларуссю, яе прыгожасцю і веліччу, трагізмам і гераізмам. Паўлінка стала народнай гераіняй, узорам для наступных пакаленняў, сімвалам нязломнасці духу і любові да Радзімы. Яе велічная постаць застаецца ў сэрцах чытачоў, падносячы наяўнасць і пошук нацыянальнага ідэалу, якую ўвасабіла ў сабе гэтая непаўторная літаратурная гераіня.